احمدی گیوی، ح. و ح. انوری. 1377. دستور زبان فارسی1، تهران: فاطمی.
راسخ مهند، م. 1388. «معرفه و نکره در زبان فارسی». دستور، ویژهنامۀ نامۀ فرهنگستان. (5): 81 -103.
راسخ مهند، م. و م. علیزاده صحرایی، ر. ایزدیفر، م. قیاسوند. 1391. «تبیین نقشی خروج بند موصولی در زبان فارسی».پژوهش‌های زبانشناسی. 4(1): 21- 40.
صادقی، ع. و ارژنگ، غ. 1357. دستور. تهران: آموزش و پرورش.
طباطبایی، ع. 1395. فرهنگ توصیفی دستور زبان فارسی. تهران: فرهنگ معاصر.
طبیبزاده، ا. 1393الف. دستور زبان فارسی براساس نظریۀ گروههای خودگردان در دستور وابستگی، تهران: مرکز.
طبیبزاده، ا. 1393ب. «بندهای وابستۀ اسم در زبان فارسی و روابط وابستگی در درون آنها». دستور، ویژهنامۀ فرهنگستان، (10): 117-145.
عماد افشار، ح. 1372. دستور و ساختمان زبان فارسی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
فرشیدورد، خ. 1388. دستور مختصر امروز بر پایۀ زبانشناسی جدید. تهران: سخن.
ماهوتیان، ش. 1378. دستور زبان فارسی از دیدگاه ردهشناسی. ترجمۀ م. سمایی. تهران: مرکز.
محمودی، س. 1392. «بررسی نحوی بندهای موصولی و متممی در زبان فارسی»، پایاننامۀ دکتری، دانشگاه علامه طباطبایی.
مولایی کوهبنانی، ح.؛ ع. علیزاده؛ ش. شریفی. 1397. «نقش ویژگیهای ردهشناختی ساخت موصولی در تعیین سازهای فارسی»، زبانپژوهی، (28): 87 -114.
Aghaei, B. 2006. "Clausal Complementation in Modern Persian". Ph.D Dissertation, University of Texas at Austin.
Bybee, J. 2010. Language, Usage and Cognition. Cambridge: Cambridge University Press.
Carreiras, M., A. J. Dun abeitia, M. Vergara, I. Cruz- Pavia & I. Laka. 2010. "Subject Relative Clauses Are Not Universally Easier to Process: Evidence fromBasque". Cognition. 115. Issue 1. Pp. 79- 92.
Comrie, B. 1981. Language Universals and Linguistic Typology. Chicago: The University of Chicago Press.
Croft, W. 1983. "Quantifier Scope Ambiguity and Definiteness". Proceedings of the Ninth Annual Meeting of the Berkeley Linguist Society, 25-36.
Goldberg, A.E. 1995. Constructions: A Construction Grammar Approach to Argument Structure, Chicago: University of Chicago Press.
Goldberg, A. 2006. Constructions at work: The Nature of Generalization in Language. Oxford: University Press.
Haspelmath, M. 1997. Indefinite Pronouns, Clarendon press Oxford.
Hawkins, J. A. 2004. Efficiency and Complexity in Grammars. Oxford: Oxford University Press.
Israel, M. 1996. "The way constructions grow" i n A.E. Goldberg (ed.) Conceptual Structure, Discourse and Language. Stanford: CSLI,30-217.
Kay, P., and Fillmore, C. J. 1999. "Grammatical constructions and linguistic generalizations: The What’s X doing Y? construction". Language, 75(1).
Langacker, R.W. 1999. Grammar and Conceptualization. Berlin/New York: Mouton/Walter De Gruyter.
Lehmann, C. 1986. "On the typology of relative clauses", Linguistics 24 , 663-680.
Rahmany, R., H. Marefat & E. Kidd. 2011. "Persian Speaking Children’s Scquisition of Relative Clauses". European Journal of Developmental Psychology. 8 (3). Pp. 367–388.
Rasekh-Mahand, M; Alizadeh-Sahraie, M; and Izadifar, R.(2016). "corpus-based analysis of relative clause extraposition in Persian" , Ampersand 3, 21-31.
Tabaian, H. 1974. "Conjunction, Relativization and Complementation in Persian." PhD. dissertation, University of Colorado.
Wasow, T. 2002. Postverbal Behavior. Stanford: CSLI Publications.
Wiechmann Daniel. 2015. Understanding Relative Clauses: A usage-based view on the processing of complex constructions , Berlin: Walter de Gruyter GmbH & Co KG.
Windfuhr, Gernot. 1979. "Persian grammar: History and State of its Study", in Trends in Linguistics , State of – the Art Report. Vol. 12, Mouton Publishers.
)