تأثیر تلفظی زبان فارسی بر زبان مازندرانی (گونۀ ساروی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم‌شهر، ایران

2 استادیار زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم‌شهر، ایران

3 استادیار زبان انگلیسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، ایران.

چکیده

پژوهش حاضر مطالعه‌ای میدانی از نوع توصیفی-تحلیلی است که ضمن توصیف و تحلیل داده‌ها به بررسی تأثیر آوایی و واجی زبان فارسی و بررسی تأثیر عوامل اجتماعی سن و منطقه جغرافیایی بر مازندرانی پرداخته‌است. در پژوهش حاضر، از ابزار پرسش‌نامه، مصاحبه و ضبط صدا استفاده شده‌است. نمونۀ آماری از گروه‌های سنی مختلف از بین دختران و پسران 14-18 سال (جوانان)، زنان و مردان بین 30-40 سال (میان‌سالان) و بالای50 سال (بزرگ‌سالان) هستند که از مناطق شهری و روستایی ساری به روش تصادفی انتخاب شده‌اند. نتایج نشان داده‌است که زبان مازندرانی، با دخالت فرایندهایی چون قیاس و تعمیم افراطی در نسل­های مختلف روستایی و فارسی در شرف تغییر و فارسی­شدگی است. تحقیق حاضر افق تحلیلی جدیدی را دربارۀ تحول و تغییرات زبانی بازمی­نماید و جامعه‌شناسان زبان و برنامه‌ریزان زبان می‌توانند از آن استفاده کنند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Pronunciation Effect of Persian Language on Mazandarani Language (Saravi Variety)

نویسندگان [English]

  • Mohsen Jafarzadeh Karchanki 1
  • Hossein Ghsemi 2
  • Morad Bagherzadeh Kasmani 3
1 PhD Student of Linguistics, Islamic Azad University, Qaemshahr , Iran.
2 Assistant Professor, Department of Linguistics, Islamic Azad University, Qaemshahr, Iran
3 Assistant Professor, Department of English Language, Islamic Azad University, Chalous ,Iran
چکیده [English]

The study of language in the social context as well as the influence of language on another language has always been of interest to sociolinguistics. In this study, the effect of phonetics and phonology of Persian language on Mazandarani (Saravi variety) has been investigated. The present study is a descriptive-analytical field study that describes and analyzes data to investigate the effect of phonetic and phonology of Persian language as an independent variable (and the effect of social factors of age and geographical area as a moderating variable) on Mazandarani as a dependent variable. In this study, questionnaire, interviews and audio recordings were used and the participants included different age groups of girls and boys ages 14-18 (youth), women and men between 30-40 years (middle age) and over 50 years (adults). They were classified randomly from urban and rural areas of Sari. The results show that the Mazandarani language is about to change and become Persianized by interfering with processes such as analogy and overgeneralization in different rural and  urban generations. The present study can be used by sociolinguistics and language planners to provide a new analytical horizon for language development and change.

 
1. Introduction
The dominance of Persian over other local languages has led to changes in the culture  of Mazandarani people. In this study, considering the developments of literacy and teaching Persian, media and development of communication and tourism, and the neighbor hood of Tehran, Persian impacts on Mazandarani pronunciation of Saravi variety. Two Japanese researchers called Navata (1984)  and Yoshie (1996) did surveys titled " Mazandarani " and  another as "Sari  dialect" . The Saravi dialect was written  " by Shukri (1995). Another research was done about the structural analysis of Mazandarani verbs  by Samare (1988).  Amouzadeh (2002) studied and explained the cultural and social aspects that play a role in the decline of the Mazandarani languageAnalogy and overgeneralization are the processes that have been studied in this research as influential factors on the Mazandarani language.
 
2. Theoretical framework
Theoretical framework of this research is Critical Applied Linguistics  based on the newfound approach of  Cook (1990). The main objective in this study  is  a description of the process of changing the characteristics of phonetic - phonological of Mazandarani  Saravi variety from the perspective of the change of language by comparing urban and rural speakers speech in different age with  standard and colloquial of Persian language.
 
3. Methodology
This research is a field study, data analysis and description of the available facts, it surveyed the effect of pronunciation of Persian on the Mazandarani language as a dependent variable by some social factors as moderating variables. Questionnaire and interview were used to collect data . Participants included girls and boys in the age groups of 14-18 years (youth) and age groups of 30-40 years (middle-aged) and over 50 years (adults) who were randomly selected from urban and rural areas of Sari.
 
4. Results & Discussion
In the original phonetic system of Mazandarani (Sarvai variety), the number of consonants is 22 and the number of vowels is 7 and  the difference with Persian was due to the phoneme / ʒ / . One of the phonetic differences between the urban and rural consonants of Mazandarani is labialization feature of consonants: / x, k, g / [ x , k , g ]> [x, k, g]   . The lack of labialization feature in pronunciation urban Saravi is due to the influence of Persian. Elimination of this feature in the young rural generation is expressed in moderate forms, which indicates a gradual change.  The deletion of /h/  and /ʔ/ consonants   has occurred in terms of the ease of Persian language in the urban and rural Saravi variety by analogy. Parts of speech in Mazandarani   were increasingly borrowed from Persian.   For example, adjectives are used before nouns in Mazandarani and after nouns in Persiam. When borrowed adjectives are used in Mazandarani, the order of words usually changes as in Persian.
Young urban Saravi speakers sometimes change verb roots by producing a new infinitive to be under the influence of interference of Persian. The change of /o/ in be-ʃno-hear’to /e/ in be-ʃne- which young people think has become Mazandarani, is an example of the overgeneralization of the root of the verb, because in many cases the young Sarvai speakers are less fluent in Mazandarani. They change /a/ and /o/ to /e/ to make the words look like Mazandarani, which is a possible result of comparison with a pair of words in two languages, and another possibility could be the result of the influence of Persian because ʃenid ‘heard’ has a vowel /e/. Moreover, the urban young and middle aged speakers are doing innovation between the two infinitives in two languages, without any historical connection. In this case, a similar process occurs in which the verb prefix and the identifier are added to the root of the Persian verb. There are some cases where young urban speakers use overgeneralization process such as : /pɛːdɒ/ in the speech of rural speakers - /pidɒ/ in the speech of urban speakers and /peidɒ / in Persian which means ‘visible’.
Urban speakers often use Persian subject pronouns instead of Mazandarani subject pronouns for all persons.
The data show  that  urban speakers used   the plural reference pronouns of colloquial Persian   rather than Mazandarani subject pronouns.
 
5. Conclusions & Suggestions
In the field of phonology, / ʒ/, as a result of lexical borrowing items is borrowed from Persian and is added to urban Mazandarani consonants  Labial consonants are recognized as non-prestigious signs of  rural Mazandarani variety. In the evolution of the parts of speech, the verbs have undergone several changes.  Other parts of speech such as nouns, pronouns, adjectives, and adverbs have also been influenced by Persian so that the effects and the entry of these words have caused many local words of Mazandarani to be disappeared. Rural adults  have almost regular system without any variability or any influence of Persian in comparison with other groups. As we compare younger age groups with the older age groups and urban speakers with the rural ones, we face with a scale which implies that if the rural adult speaker, mainly uses a distinguished feature of Persian or semi-Persian, it demonstrates that the other age groups do certainly use the same features.
This pronunciation analysis proves that Mazandarani is strongly influenced by Tehrani colloquial Persian. A possible cause is that the people whose native language is not Persian try to imitate Persian variety of Tehran that bears a higher social status.
It is predicated that Saravi variety of Mazandarani in urban areas is in the risk of complete disappearance regarding the gradual change of Mazandarani to a higher social status  which was also proved through the results of Bashirnezhad(2000),Shahidi(2008). This study can be used by sociolinguists and language planners to open a new analytical perspective on the development and change of the language. 
 
Select Bibliography
Aghagolzadeh, F. 2015. Mazandarani Language (Tabari):A  Linguistic Description (Field Work-Linguistic Atlas). Tehran: Elmi Publishing Center of Tarbiat Modares University,78. [In Persian]
 Dabir Moghaddam, M. 2008. Language, Variety, Dialect and Accent: Indigenous and Global Applications. Journal of Literary Studies, No. 5, pp. 128-91. [In Persian]
Davari, H. 2015. Critical Applied Linguistics: An Interdisciplinary Approach to Critique and Evaluation of the Branches of Applied Linguistics. Tehran: Quarterly Journal of Interdisciplinary Studies in Humanities, Volume 7, (No.4): 151-129. [In Persian]
Fasold, R.1991. The Sociolinguistics of Language. Oxford: Blackwell.
Kordzaferanlo Cambozia, A. 2013. Phonology of foundation rule approaches. Tehran: Samt. [In Persian]
Pennycook, A., 2001. Critical Applied Linguistics: A Critical Introduction. Mahawah, NI:Lawrence Erlbaum Associates.
Safari, A. 2016. Description and analysis of the phonological processes of the Gaelic dialect: an optimization approach. Linguistic inquiries". Volume 7, No. 2 (30 consecutive), June and July 2016. P. 147. [In Persian]
Shahidi, Minoo.2008. A Sociolinguistic study of Language Shift in Mazandarani. Uppsala Universitet.Sweden.
Trudgill, P.1986. Dialects in Contact. Oxford: Blackwell.
Zakeri, M. 2018. Signs of class shift in Mazandarani language and its consequences. Proceedings of the 10th International Conference on Iranian Linguistics. Tehran: Allameh Tabatabaei University Press, 303-318. [In Persian]

کلیدواژه‌ها [English]

  • Persian
  • Mazandarani
  • Saravi variety
  • Overgeneralization
  • Analogy
آقاگل‌زاده، ف. 1394. زبان مازندرانی (طبری): توصیف زبان شناختی (تحقیق میدانی-اطلس زبانی)، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
باقری، م. 1384. تاریخ زبان فارسی، تهران: قطره.
بشیرنژاد، ح. 1391. مازندرانی، لهجه، گویش یا زبان، تهران: رسانش نوین.
ثمره، ی. 1367. «تحلیل ساختاری فعل در گویش گیلکی کلاردشت»، مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران. 26(4-1): 169-178.
ثمره، ی. 1383. آواشناسی زبان فارسی: آواها و ساخت آوایی هجا، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
جغرافیای استان مازندران. 1378. گروه آموزشی جغرافیای استان مازندران، تهران: شرکت چاپ و نشر کتابهای درسی ایران.
جنیدی، ف. 1368. سخن آغاز، واژه­نامۀ مازندرانی، تهران: بنیاد نیشابور.
حجازی کناری، ح. 1372. پژوهشی در زمینۀ نام­های باستانی مازندران، تهران: روشنگران.
حجازی کناری، ح. 1374. واژه­های مازندرانی و ریشۀ باستانی آنها، تهران: بنیاد نیشابور.
حق­شناس، ع. 1376. آواشناسی، تهران: آگاه.
خانلری ناتل، پ. 1377. تاریخ زبان فارسی، تهران: فردوس.
خداوردی، ف. و مدرسی قوامی،گ. 1396. «کشش همخوان در زبان فارسی»، زبان و زبان‌شناسی 13(26): 19 -39.
خودزکو، ا. 1382. ترانه‌های محلی ساکنان کرانه‌های جنوبی دریای خزر، ترجمۀ ج خمامی‌زاده، تهران: سروش.
داوری، ح. 1393. هژمونی زبان انگلیسی: رویکردها، نگرش‌ها و راهبردها. رساله دکتری، تهران: دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس.
داوری، ح. 1394. «زبان‌شناسی کاربردی انتقادی: رویکرد میان­رشته‌ای سنجشگر در نقد و ارزیابی شاخه‌های زبان‌شناسی کاربردی»، مطالعات میان­رشته‌ای در علوم انسانی، 7(4): 129-151.
دبیرمقدم، م. 1387. «زبان، گونه، گویش و لهجه: کاربردهای بومی و جهانی»، ادب­پژوهی، (5): 91-128.
دهگان، ر. 1367. «فرهنگ تطبیقی گونه‌های گویش مازندرانی»، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، تهران: دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران.
شکری، گ. 1374. گویش ساروی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
شکری، گ. 1385. گویش رامسری، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
صفری، ا. 1395. «توصیف و تحلیل فرایندهای واجی گویش گالشی: رویکرد بهینگی». جستارهای زبانی. ۷(2): 143-163.
علی­احمدی، ع ؛ وحید سعید نهائی. 1386. توصیفی جامع از روش‌های تحقیق، تهران: تولید دانش.
عموزاده، م. 1381. «همگرایی و دو زبانگونگی در گویش مازندرانی»، پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 2(7و8): 140-160.
کرد زعفرانلوکامبوزیا، ع . 1392. واج‌شناسی، رویکردهای قاعده بنیاد، تهران: سمت.
کلباسی، ا. 1372. «پیشوندهای تصریفی و اشتقاقی در افعال گویشی مازندرانی کلاردشت». زبان‌شناسی. 10(1): 88-106.
کلباسی، ا. 1376. گویش کلاردشت، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
گلکار، آ . و دیگران. 1390. «بررسی وام‌واژه‌های روسی در گویش مازندرانی»، پژوهش‌های زبانشناختی در زبان‌های خارجی، 1(2): 67 -79.
متانی، م. 1386. مبانی روش تحقیق در مدیریت. قائم‌شهر: مهرالبنی.
نجف‌زاده بارفروش، م. 1368. واژه­نامۀ مازندرانی، تهران: بلخ.
نهاوندیان، م. 1385. متن پیشنهادی سیاستهای ج.ا.ایران در خصوص جهانی شدن به انضمام سند پشتیبان، تهران: انتشارات مرکز ملی مطالعات جهانی شدن.
وثوقی، ح. 1371. مقالات زبان‌شناسی، تهران: رهنما.
هومند، ن. 1369. پژوهشی در زبان تبری، آمل: کتابسرای طالب آملی.
Fasold, R.1991a. The Sociolinguistics of Language. Oxford :Blackwell.
Fasold, R.1991b. The Sociolinguistics of Society. Oxford: Blackwell.
Matthews ,P.H. 2007. The Concise Oxford Dictionary of Linguistics (2 ed.). Oxford :Oxford University Press.
Nawata , T. 1984. Mazandarani . Asian and African Grammatical Manual No.71m. Tokyo : Institute for the study of Languages and Cultures of Asia and Africa, 4891, iii+54p.                                    
Pennycook, A., 2001. Critical Applied Linguistics: A Critical Introduction. Mahawah, NI:Lawrence Erlbaum Associates.
Shahidi, Minoo.2008. A Sociolinguistic study of Language Shift in Mazandarani. Uppsala Universitet.Sweden.
 Trudgill, P.1986. Dialects in Contact. Oxford: Blackwell.
 Yoshie ,S.1996. Sari dialect. Tokyo: Institute for the Languages and Cultures of Asia and Africa. 164pp.