بامشادی، پ و انصاریان، ش. 1393. «چندمعنایی"تا" در چهارچوب معناشناسی شناختی»، مجموعه مقالات دانشگاه تهران، نخستین کنفرانس ملی معنی‌شناسی و نحو زبان های ایرانی، به کوشش مینا رضویان، 75-92.
بامشادی، پ و انصاریان، ش. 1393. «حرف اضافه یا اسم جایگاه‌نما؟»، مجموعه مقالات نهمین همایش زبان شناسی ایران، به کوشش محمد دبیرمقدم، 249-264.
مهدی بیرقدار، ر و درزی، ع. 1390. «حذف حروف اضافه قبل از عناصرمکاننما»، شعرپژوهی (بوستان ادب)، 3 (4): 139 -166.
راسخ مهند، م. 1389. «بررسی معانی حروف اضافة مکانی فرهنگ سخن براساس معنی‌شناسی شناختی»، ادب پژوهی، 4 (14): 49 -66.
راسخ‌مهند، م و رنجبر ضرابی، ن. 1392. «بررسی شبکۀ معنایی حروف اضافه در و سر»، پژوهش‌های زبانشناسی تطبیقی، (5): 95-112.
زاهدی، ک و محمدیزیارتی، ع. 1390. «شبکۀ معنایی حرف اضافه فارسی از در چهارچوب معنی‌شناسی شناختی»، تازه‌های علوم شناختی، 13 (1): 67 -80.
غلامعلی‌زاده، خ. 1377. ساخت زبان فارسی، تهران: احیاء کتاب.
گلفام، ا و یوسفی راد، ف. 1385. «بررسی حروف اضافه در چارچوب شناختی: مطالعه موردی حروف اضافه در/توی»، زبان و زبان شناسی، 2 (3): 33 -46.
گلفام، ا و دیگران. 1388. «بررسی حرف اضافة از در چارچوب معناشناسی شناختی و مقایسۀ آن با رویکرد سنتی»، زبان و زبانشناسی. 5 (10): 69 -80.
ماهوتیان، ش. 1393. دستور زبان فارسی از دیدگاه ردهشناسی، ترجمۀ م. سمائی. تهران: مرکز.
مختاری، ش و رضایی، ح. 1392. «بررسی شناختی حرف اضافۀ با در زبان فارسی»، زبانشناسی و گویش‌های خراسان، (90): 73 -94.
مشکوه الدینی، م. 1391. دستور زبان فارسی: واژگان و پیوندهای ساختی. تهران: سمت.
Corver, N. 2015. (Un) boundedness across syntactic categories. Utrecht Institute of Linguistics- OTS, Utrecht University.
Cappelle, B & Declerck, R. 2012. Spatial and temporal boundedness in English motion events. HAL.
Jackendoff, R. 1983. Semantics and cognition, Cambridge, MIT press.
Zwarts, J.(2005). Prepositional aspect and the algebra of paths. Linguistics and Philosophy 28(6): 739-779
)