افراشی، آ. 1386. ساخت زبان فارسی، تهران: سمت.
رضایی، ه. 1390. امکانات دستوری در بوستان سعدی. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، رشتۀ زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات گیلان.
زنجانی، ب. 1372. احوال و آثار و شرح مخزن‌الاسرار نظامی گنجوی، تهران: دانشگاه تهران.
سبزعلیپور، ج. 1392. «امکانات دستوری و لزوم توجه به آنها در شعر فارسی (مطالعه موردی: شاهنامه فردوسی». دستور، (10): 89-116.
سمیعی (گیلانی)، ا. 1379. «ترکیب و اشتقاق دو راه اصلی واژه‌سازی». نشر دانش، (30): 13-16.
شریفی، م. 1387. فرهنگ ادبیات فارسی، تهران: معین.
صادقی، ع. ا. 1357. تکوین زبان فارسی، تهران: دانشگاه آزاد ایران.
ــــــــــــــ . [سرپرست] 1392. فرهنگ جامع زبان فارسی، ج1، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
ظهوری، ف. 1394. بررسی نقش قافیه در گسترش واژه‌های عربی در فارسی. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، رشتۀ ادبیات تطبیقی عربی- فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت.
عاصی، س. م. 1371. «نقش ترکیب در گسترش واژگان زبان فارسی با نگرشی بر آثار نظامی». فرهنگ، (10): 297-316.
عفیفی، ر. 1376. فرهنگ‌نامه شعری براساس آثار شاعران قرن سوم تا یازدهم هجری، شامل ترکیبات، کنایات، اصلاحات، 3 جلد، تهران: سروش.
علی‌یوسفی، ح. 1370. «ترکیب‌سازی در مخزن‌الاسرار». مجلۀ رشد آموزش زبان و ادب فارسی، (25): 26-31.
غلامعلی‌زاده، خ. 1390. ساخت زبان فارسی. تهران: احیاء کتاب.
قاسمی‌پور، ق. 1390. «ترکیب‌سازی در پنچ‌گنج». متن‌شناسی ادب فارسی، (10): 117- 136.
لازار، ژ. 1384. شکل‌گیری زبان فارسی، ترجمة مهستی بحرینی. تهران: هرمس.
نظامی، ج. ا. 1382. کلیات نظامی، مطابق نسخة و. دستگردی، به اهتمام پ. بابایی، تهران: علم.
)
