آذرمکان، ح و م، نجاتی. 1393. «وزن شعر کودک: عروضی- هجایی یا تکیهای- هجایی»، ادب پژوهی، (30): 116-101.
احمدپناهی، م. 1383.ترانهوترانه‌سراییدرایران. تهران: سروش.
ایگلتون، ت .1386. پیش‌درآمدی بر نظریه ادبی. ترجمۀ ع مخبر. تهران: مرکز.
پناهی‌سمنانی، م. 1368. ترانههای ملی ایران. تهران: مؤلف.
پورداوود، ا. 1380. یسنا. تهران: اساطیر.
پورنعمت، م. 1392. «ترانههای نوازش کودک، نازآواهای مادران و زنان». بهار ادب. 6 (2): 110-93.
جلالی، م. 1389. «اوزان عروضی در شعر کودک». کتاب ماه ادبیات کودک و نوجوان. (159): 82-79.
ـــــــــــــــــ.1390. «آهنگ تکرار در شعر کودک فارسی و عربی». کتاب ماه کودک و نوجوان. (171): 71-78.
جلالی پنداری، ی، و ص، پاک‌ضمیر. 1390. «ساختار روایت در لالایی‌های ایرانی». مطالعات ادبیات کودک شیراز. 2 (2): 20-1.
حسن‌لی، کاووس .1382. «لالایی‌های مخملین». زبان و ادبیات فارسی سیستان و بلوچستان. (1): 61-80.
حق‌شناس، ع و همکاران. 1388. «شعر کودکانه؛ پیدایش زیبایی‌شناسی کلامی در کودکان». پژوهش‌های ادبی. 6 (23): 108-89.
رسولی، سج .1392. «انواع ترانههای کودکانه». مطالعات ادبیات کودک شیراز، 4 (2): 82-53.
رضایتی کیشه‌خاله، م. 1370. توصیف گویش تالشی، پایاننامة کارشناسی ارشد، زبان و ادبیات فارسی، به راهنمایی ت. وحیدیان کامیار، دانشگاه شهید چمران اهواز.
ــــــــــــــــ 1384. «تأملی دیگر در فهلویات شیخ صفی‌الدین اردبیلی». گویش‌شناسی. (4): 146-128.
رهنمایی، م. 1380. «تالش، تالش است». تحقیقات تالش، 1 (1): 97-93.
دری، ن و همکاران . 1393. «پیوند وزن و محتوا در شعر مصطفی رحماندوست و ناصر کشاورز». نقد ادبی. 7 (27): 156-127.
ذوالفقاری، ح. 1394. «کاربرد ویژگی‌های دوبیتی در بومیسروده‌های ایرانی». ادب پژوهی. (32): 63-95.
سلاجقه، پ .1387. از این باغ شرقی: نظریه‌های نقد شعر کودک و نوجوان. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
شریف‌نسب، م. 1381. «زبان و تصویرآفرینی در شعر کودک و نوجوان». پژوهشنامۀ ادبیات کودک و نوجوان، (30): 90-78.
صادقی، ع. 1386. «ترانههای عامیانة کودکان». فصلنامة فرهنگ مردم ایران. (9): 67-53.
طیب عثمان، م. 1371. راهنمای گردآوری سنت‌های شفاهی. ترجمۀ ع رهبر. تهران: سازمان میراث فرهنگی.
غلامحسینزاده، غ و ح، نوروزی.1382. «نقش تکرار آوایی در انسجام واژگانی شعر عروضی فارسی»، مجله ادبیات شهید باهنر کرمان، (27): 281-251.
فریدی هفتخوانی، آ. 1389. موسیقی تالشی، رشت: سورۀ مهر.
قزلایاغ، ث. 1386. ادبیات کودکان و نوجوانان و ترویج خواندن. تهران: سمت.
کیایی، ح و س، حسن‌شاهی. 1391. «بررسی تطبیقی ساختار و درونمایۀ لالایی‌های فارسی و عربی»، مطالعات ادبیات کودک شیراز. 3 (2): 114-91.
گیرو، پ. 1380. نشانهشناسی. ترجمۀ م نبوی. تهران: آگه.
محرمی، ر و همکاران. 1395. «بررسی تأثیر مضامین قرآنی در اشعار کودکانۀ جعفر ابراهیمی»، پژوهش‌های ادبی- قرآنی، 4 (1): 141-130.
مربیان، ز.1390. بررسی جنبه‌های دراماتیک ترانههای عامیانۀ کودکان در ایران، پایاننامۀ کارشناسی ارشد. بهراهنمایی: ش بزرگمهر. دانشگاه آزاد اسلامی، تهران مرکز.
مدنی، د و م خسرو شکیب. 1388. «نشانهشناسی زبان در شعر کودک». ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، (23): 114-101.
معروف، ی. 1385. العروض العربی البسیط، تهران: سمت.
موزونی دیره، ر. 1392. ترانههای کودکانه در ادبیات شفاهی کرمانشاه و سنجش آنها با نمونه‌های همانند فارسی، پایاننامة کارشناسی ارشد، بهراهنمایی م کزازی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر.
وجدانی، ب. 1387. «لالایی، موسیقی، نقش زن در انتقال فرهنگ شفاهی»، کتاب ماه هنر. (122):104-98.
وحیدیان کامیار، ت. 1370. حرفهای تازه در ادب فارسی، اهواز: جهاد دانشگاهی.
Huch.charlotte.1997. childrens literature in the elementary school. m cGraw. Hill.
Laughlin MC,B. 1984. Second-language Acquisition in childhood, Hillsdale, New jersey: L.E.A. Publishers, New
Jefferson, Ann. 1989. Russian formalism in modern literary theory; A. 12. Jefferson & D.Robey(eds.) 2nd ed. London: Bastford Lth.
Miller, E. 2003. Verbal Play and Language Learning Accessible at http:// ccat. Sas upenn. Edu/ emiller/ Amiga- article. Html.
)
