آسانا، ج. 1371. متون پهلوی، ترجمه و ... س. عریان، تهران: کتابخانۀ ملی ایران.
ابوالقاسمی، م. 1389. دستور تاریخی زبان فارسی. تهران: سمت.
ابوالقاسمی، م. 1395. راهنمای زبانهای باستانی ایران. تهران: سمت.
بامشادی، پ. و انصاریان، ش. 1394. «تبیین ساختارهای ناپایگانی زبان فارسی در چارچوب نظریة ساختواژه ساختمحور». سومین کنفرانس بینالمللی پژوهشهای کاربردی در مطالعات زبان.
دبیرمقدم، م. 1393. ردهشناسی زبانهای ایرانی (جلد دوم). تهران: سمت.
دبیرمقدم، م. و ملکی، س. 1395. «تحلیل صوری و معنایی فرایند تکرار کامل در زبان فارسی»، زبانشناسی و گویشهای خراسان، دانشگاه فردوسی مشهد: 1- 23.
راسخ مهند، م. 1388. «بررسی معنایی تکرار در زبان فارسی». زبانشناسی. 23(1): 65- 74.
رضی، ه. 1367. فارسی باستان: دستور، گزیدهای از کتیبهها و واژهنامه. تهران: خواجه.
شقاقی، و. 1391. مبانی صرف. تهران: سمت.
طبری، محمدبن جریر. 1375. تاریخ طبری (جلد دهم)، ترجمۀ ا. پاینده. تهران: اساطیر.
حسندوست، م. 1394. فرهنگ ریشهشناختی زبان فارسی. تهران: آثار.
فرهوشی، ب. 1380. فرهنگ فارسی به پهلوی. تهران: دانشگاه تهران.
کشاورز، ک. 1388. هزار سال نثر پارسی (جلد اول). تهران: علمی و فرهنگی.
کنت، ر. 1384. فارسی باستان: دستور زبان، متون، واژهنامه، ترجمۀ س. عریان. تهران: پژوهشکده زبان و گویش، سازمان میراث فرهنگی.
مکنزی، د.ن. 1371. فرهنگ کوچک زبان پهلوی. ترجمۀ م. میرفخری. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
Booij, Geert. 2015. “Construction Morphology”, In A. Hippisley and G. T. Stump (eds.),the cambridge handbook of morphology.
Haig, Geoffrey L. 2008. ‘Alignment change in Iranian Languages; A Construction, Grammar Approach, Mouten de Gruyter, ISBN-13: 978.
Haspelmath, Martin. 2002. “Understanding morphology”, London, Arnold.
Kajitani, Motomi. 2005. “Semantic properties of reduplication among the worlds languages”, LSO working papers in linguistics 5 : proceedings of WIGL, 93-106.
Moravcsik, Edith. 1978. “Reduplication constructions”, in Joseph H. Greenberg, (ed.) Universals of Human Language, Vol.3: Word Structure, Stanford University Press, Stanford, 297-334.