استاجی، ا. 1394. «بررسی اصطلاحات خویشاوندی در زبان فارسی». زبانشناسی و گویشهای خراسان، دانشگاه فردوسی مشهد، (13): 1-19.
باطنی، م. ر. 1364. زبان و تفکر. تهران: زمان.
ـــــــــــــــ . 1374. مسائل زبانشناسی نوین. تهران: آگاه.
بیتس، د. و ف. پلاگ. 1375. انسانشناسی فرهنگی. ترجمة م. ثلاثی. تهران: علمی.
ترادگیل، پ. 1376. زبانشناسی اجتماعی. ترجمة م. طباطبایی. تهران: آگه.
حسندوست، م. 1393. فرهنگ ریشهشناختی زبان فارسی. تهران: آثار.
حسنوند عموزاده، ا. 1393. «نسبیت زبانی در واژگانِ خویشاوندیِ گویشِ لکیِ درهشهر». فرهنگ ایلام، (44 و 45): 138-154.
رضایتی کیشهخاله، م. و ا. خادمی ارده. 1387. فرهنگ موضوعی تالشی به فارسی. رشت: دانشگاه گیلان.
رضایتی کیشهخاله، م. و ر. چراغی .1387. «واژهشناسی اجتماعی گویش گیلکی». مجلة دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، (161): 95-110.
رفیعی جیردهی، ع. 1386. لغتنامة تالشی. رشت: دانشگاه گیلان.
روحالامینی، م. 1385. گرد شهر با چراغ. تهران: عطار.
زاهدی، ک. 1388. «خویشاوندی در خانواده و بازتاب آنها در زبان». خانوادهپژوهی، (19): 281-308.
عباسی، ب و ک. کزازی. 1392. «بررسی واژگان خویشاوندی هورامی براساس معیارهای مورداک»، مطالعات زبان و گویشهای غرب ایران، (2): 31-56.
فرهوشی، ب. 1358. فرهنگ زبان پهلوی. تهران: دانشگاه تهران.
فریدی هفتخوانی، آ. 1389. موسیقی تالشی. رشت: سورة مهر.
کوشک جلالی، ع. 1376. «اصطلاحات خویشاوندی در زبان فارسی، ابهام در معنا و کاربرد واژهها». نامة فرهنگستان، (11): 113-130.
منصوری، م و ش. رحمانی. 1394. «نظام واژههای خویشاوندی در زبانها و گویشهای ایرانی». پژوهشهای زبانشناسی تطبیقی، (10): 157-175.
نصرتی سیاهمزگی، ع. 1386. تالشینامه؛ فرهنگ تعبیرات و کنایات تالشی. رشت: ایلیا.
یوسفی نصیرمحله، م. 1384. مسائل جامعهشناختی گویش تالشی. پایاننامة کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی. دانشگاه گیلان.
یول، ج. 1385. بررسی زبان. ترجمة ع. بهرامی. تهران: رهنما.