TY - JOUR ID - 3079 TI - پی‌بست‌ها و پیش‌بست‌های ضمیری در گویش ابوزیدآبادی JO - زبان فارسی و گویش‌های ایرانی JA - PLID LA - fa SN - 2476-6585 AU - رزاقی, سیدطیب AD - دانش‌آموختة دکتری زبان و ادبیات فارسی، دبیر آموزش و پرورش شهرستان کاشان، ایران Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 3 IS - 1 SP - 133 EP - 155 KW - پی‌بست‌ها و پیش‌بست‌های ضمیری KW - گویش ابوزیدآبادی KW - ناحیة مرکزی ایران DO - 10.22124/plid.2018.8864.1200 N2 - پی­بست­ها و پیش­بست­های ضمیری، صرف‌نظر از جایگاه، نقش­های مختلف نحوی دارند. در گویش ابوزیدآبادی سه ضمیر پی­بستی و یک ضمیر پیش­بستی وجود دارند. پی­بست­های فاعلی، مانند فارسی، در پایان اغلب نمودهای فعلی، به‌جز ماضی متعدی ظاهر می­شوند ولی برخلاف فارسی در ماضی متعدی نقش پی­بست مفعولی و متممی دارند. افزون­براین می­توانند بیانگر شمار مفرد و جمع، و به‌ویژه در سوم شخص مفرد، بیانگر جنس دستوری مفعول نیز باشند. گروه دیگر پی­بست­های شخصی­اند که به‌جز ملکیت در فعل­های ماضی متعدی، به غیر از استمراری، عامل­اند. این پی­بست­ها می­توانند میزبان اکثر واژه­های جمله باشند. گروه چهارم پیش­بست­هایی هستند که در فعل ماضی استمراری متعدی، کنندة کار و در مضارع اخباری و التزامی متعدی در نقش مفعولی ظاهر می­شوند، درنتیجه، غالب جمله­هایی که در آنها از فعل متعدی استفاده می­شود دو مفعولی هستند و براساس ساختار ارگتیو، مفعول در شمار و جنس با فعل مطابقت دارد. پی­بست­ها نقش عمده­ای در آشکار ساختن  واکه یا همخوانِ پایانیِ حذف شده دارند.  UR - https://zaban.guilan.ac.ir/article_3079.html L1 - https://zaban.guilan.ac.ir/article_3079_23e6590e5df25c71169aae580fbf2dcb.pdf ER -